Краткий русско-польский и польско-русский политехнический словарь (польско-русская часть)./ Издание третье исправленное и дополненное., Warszawa: Wydawnictwa naukowo-techniczne. Г. Гловацкая , М. Мартин . 1973.
bąblowiec — m II, DB. bąblowiecwca; lm M. bąblowiecwce «larwa tasiemca z rodzaju Echinococcus, rozwijająca się pod postacią pęcherza osiągającego znaczną wielkość w różnych narządach i tkankach wielu ssaków domowych i wolno żyjących, a także ludzi» … Słownik języka polskiego
czasownik — m III, D. a, N. czasownikkiem; lm M. i jęz. «część mowy obejmująca wyrazy podlegające koniugacji, oznaczające zwykle czynność lub stan; wyraz należący do tej części mowy» ∆ Czasownik przechodni «czasownik rządzący bezpośrednio (bez pośrednictwa… … Słownik języka polskiego
czasza — ż II, DCMs. czaszaszy; lm D. czasz 1. «rodzaj płaskiego, ozdobnego kielicha; górna część kielicha; puchar, czara» Napełnić czaszę winem. 2. «rodzaj misy o półkulistym kształcie» 3. «wypukłość, wzniesienie w kształcie półkuli» 4. archit.… … Słownik języka polskiego
dżuma — ż IV, CMs. dżumamie, blm med. «bardzo zaraźliwa, groźna dla życia choroba wywołana przez pałeczkę dżumy, przenoszona na człowieka ze szczurów za pośrednictwem pcheł» ∆ Dżuma dymienicza «odmiana dżumy objawiająca się wysoką gorączką, obrzękiem… … Słownik języka polskiego
gametofit — m IV, D. u, Ms. gametofiticie; lm M. y bot. «płciowe pokolenie roślin; haploidalna faza przemiany pokoleń, rozwijająca się z zarodnika i wytwarzająca gametangia» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
jerychoński — przym. od Jerycho ∆ Trąby jerychońskie «według Biblii: trąby, od których dźwięku zburzone zostały mury Jerycha; silny, głośny dźwięk» ∆ bot. Róża jerychońska «Anastatica hierochuntica, roślina z rodziny krzyżowych, usychająca w czasie suszy i… … Słownik języka polskiego
konstytucjonalizm — m IV, D. u, Ms. konstytucjonalizmzmie, blm 1. «kierunek w polityce i w nauce prawa państwowego uznający monarchię konstytucyjną za najlepszą formę rządów» 2. «teoria psychologiczna uzależniająca cechy temperamentu, charakteru i osobowości… … Słownik języka polskiego
ognisko — n II, N. ogniskokiem; lm D. ogniskoisk 1. «stos drewna, chrustu itp. zapalony pod gołym niebem» Palić, rozpalić, rozniecić, rozłożyć ognisko. Ognisko bucha, dogasa, dymi, pali się, płonie. 2. «impreza rozrywkowa, urządzana zwykle wieczorem przy… … Słownik języka polskiego
określenie — n I 1. rzecz. od określić. 2. lm D. określenieeń «wyrażenie określające; epitet» Pochlebne określenie. Użyć obraźliwych określeń. Padły obelżywe określenia pod czyimś adresem. 3. lm D. określenieeń «sąd wskazujący najbliższy rodzaj (genus… … Słownik języka polskiego
parafraza — ż IV, CMs. parafrazazie; lm D. parafrazaaz 1. «szersze rozwinięcie jakiegoś tekstu z ewentualnymi modyfikacjami (przeinaczeniami); w zn. specjalnym (lit.): swobodna przeróbka utworu literackiego, rozwijająca i modyfikująca treść pierwowzoru» 2.… … Słownik języka polskiego
pączek — m III, D. pączekczka, N. pączekczkiem; lm M. pączekczki 1. «zawiązek pędu liścia lub kwiatu, zwykle ochraniany przez łuski» Kolorowe pączki kwiatów. Pączki róży, konwalii. Krzewy okryte pączkami. Kwiaty rozkwitłe z pączków. Pączki pękają,… … Słownik języka polskiego
